Przeszczepy kości

W chirurgii jamy ustnej ogromne znaczenie ma umiejętne odbudowanie wyrostka zębodołowego (część kości szczęki lub żuchwy, w której osadzony jest ząb lub ma być wszczepiony implant zębowy), w celu poprawy lub odtworzenia podłoża protetycznego.

Wskazaniami do wykonania przeszczepu kostnego są: 

• pourazowa utrata wyrostka zębodołowego, 

• ekstrakcje zębów ze znacznym uszkodzeniem, i następowym zanikiem tkanki kostnej, 

• zanik wyrostka zębodołowego spowodowany procesami starzenia się, osteoporozą, czy też wadami genetycznymi. 

Niezależnie od przyczyn powstawania zaniku wyrostka zębodołowego kości szczęk, stosowane metody mają na celu przywrócenie funkcji żucia i poprawę estetyki Pacjenta. 

Do odbudowy zanikłego wyrostka zębodołowego istnieją wskazania bezwzględne, w przypadku braku prawidłowości podłoża do przeprowadzenia zabiegu wszczepienia implantu zębowego i rekonstrukcji protetycznej. 

Minimalne wymiary wyrostka zębodołowego, niezbędne do prawidłowego osadzenia implantu wynoszą: w wymiarze pionowym powyżej 10 mm, w wymiarze poprzecznym powyżej 6 mm. 

Odbudowa kości może być również niezbędna gdy wysokość konstrukcji protetycznej (zębów montowanych na implantach), przekracza wysokość pionowego zakotwiczenia implantu w kości, a także gdy przewiduje się wystąpienie znacznych obciążeń (np. odtworzenie całego łuku zębowego za pomocą mostu protetycznego, składającego się z 12 zębów, osadzonego na 4-8 implantach). 

W pewnych przypadkach, odbudowy protetycznej, tylko wskazania estetyczne determinują konieczność odbudowy kości i tkanek miękkich. 

Uzupełnienie zaawansowanego zaniku wyrostka zębodołowego na dużym obszarze jest jednym z głównych wskazań do zabiegu autogennego przeszczepu tkanki kostnej, przed wszczepieniem implantów zębowych. 

• Przeszczep autogenny, jest to własna kość Pacjenta, pobrana z obszaru, o niskim znaczeniu estetycznym, a następnie umieszczona w niedoborowej okolicy wyrostka zębodołowego, gdzie planowane jest wszczepienie implantu. Kość własna, jest najlepszym materiałem do augmentacji zanikłego wyrostka zębodołowego. 

• Kość korową pozyskujemy z miejsc takich jak: gałąź żuchwy – za ostatnimi zębami trzonowymi lub po bocznej ich stronie, bródka czy też okolica guza szczęki. W skrajnych przypadkach, bardzo rozległego zaniku, przeszczep uzyskuje się z talerza kości biodrowej. Jest to jednak bardzo inwazyjna metoda. 

• Pobrana tkanka kostna do transplantacji ma formę bloczków lub wiórów kostnych. 

• Nieocenione walory w tej procedurze ma zastosowanie piezoelektrycznego urządzenia chirurgicznego do cięcia kości (Piezochirurgia). 

• Uzyskanym bloczkom kostnym nadaje się pożądany kształt i mocuje je za pomocą mikro śrub tytanowych, a większe elementy za pomocą mikro płytek tytanowych, w miejscach zaniku wyrostka zębodołowego. 

• W zrekonstruowanym obszarze, implantację wykonuje się po okresie 4-12 miesięcy, w zintegrowaną i unaczynioną kość. 

Bardzo dobre efekty terapeutyczne uzyskuje się stosując wokół transplantowanej kości DODATKOWE biomateriały (Regeneracja kości z zastosowaniem biomateriałów)